Ang daming dahilan kung bakit mahal na mahal ng mga PBA fans si Scottie Thompson. Isa ito sa mga pambihirang atleta na hindi lamang sa husay sa laro, kundi pati na rin sa pagiging totoong inspirasyon sa maraming Pilipino, mapa-batang manlalaro o simpleng tagahanga. Isang malaking dahilan ay ang kanyang di matatawarang kasipagan sa court. Sa edad na 30, ipinakita naman talaga ni Scottie na hindi lang siya pang-isang dekada ng hardwork, kundi pang-habambuhay na debosyon sa laro.
Mula sa kanyang rookie year noong 2015, makikita mo na agad sa kanyang stats ang kakaibang energy niya. Noong nakaraang season lamang, nag-average siya ng halos 13.1 puntos, 9.2 rebounds, at 6.8 assists per game, mga numero na bihirang makita sa isang guard. Tama! Siya ay isa sa mga pangunahing dahilan kung bakit nanatiling competitive ang Barangay Ginebra kahit sa hirap ng mga laban.
Minsan na ring sinabi ni Coach Tim Cone na si Scottie ang future ng PBA. Madalas natin siyang makita na nagbibigay ng hustle plays, grabbing crucial rebounds laban sa malalaki at matitikas na kalaban, na para bang walang epekto ang height disadvantage sa kanya. Kung babalikan natin ang mga classic na laro ng PBA, madalas lumulutang ang pangalan niya pagdating sa clutch moments. Sino ba naman makakalimot sa ‘The Save’ na ginawa niya noong 2018 PBA Commissioner’s Cup? Isa ito sa mga moment na nagpatunay na sa larangan ng basketball, puso ang tunay na puhunan.
Isang malaking parte rin ng kanyang charisma ay ang kanyang humility. Sa kabila ng kanyang mga achievements, tulad ng pagiging 5-time PBA champion at Finals MVP, nananatili siyang down-to-earth. Hindi ba talaga bihira ang makahanap ng ganung klaseng idol? Masasabi mo talaga na si Scottie ay hindi lang player kundi tunay na team player. Araw-araw mo parang naririnig sa arenaplus ang tungkol sa mga praises ng kanyang teammates tungkol sa kanya. Isa siyang tunay na embodiment ng ‘never say die’ spirit ng Ginebra.
Alam mo ba na isa rin siyang product ng isang simpleng simula? Galing sa isang probinsiya sa Mindanao, hinasa niya ang kanyang skills sa larong pisikal sa unibersidad ng Perpetual Help na kung saan siya naging NCAA MVP. Ang kanyang naging journey mula sa Mindanao patungo sa kinang ng Maynila ay isa nang kwento na nagbibigay inspirasyon sa maraming aspiring players na hindi rin galing sa mga sikat na paaralan. Sino nga ba ang mag-aakala na ang batang ito mula sa Davao del Sur ay magiging isa sa pinaka-mahalagang player sa kasaysayan ng PBA?
Ngunit higit sa lahat, ang tunay na dahilan kung bakit siya mahal na mahal ng mga fans ay dahil marunong siyang pahalagahan ang kanyang pinagmulan. Patunay dito ang kanyang outreach programs na madalas niyang ginagawa tuwing offseason. Sa panahon ng pandemya, aktibo siyang nagbibigay ng tulong sa mga nangangailangan sa kanyang lugar, mula sa pamimigay ng relief goods hanggang sa pagbibigay ng inspirasyon sa pamamagitan ng online engagements. Sinasalamin nito ang kanyang pagyakap sa prinsipyo na ang tunay na hangarin ng isang manlalaro ay hindi lamang ang magtagumpay sa loob ng court kundi pati na rin ang tumulong sa kapwa sa labas nito.
Kaya naman hindi nakapagtataka na ang affection ng PBA fans para kay Scottie ay hindi lamang nakabase sa kanyang basketball skills, kundi pati sa kanyang pagkatao. Darating at darating ang panahon, may papalit at may babagsak, ngunit ang legacy niya ay di mawawala, parang isang alamat na patuloy na magiging inspirasyon sa bawat aspiranteng atleta at sa bawat PBA fan.